هول نشو (7) ...

 

از صبح تا شب و از شب تا صبح . برای همین همیشه سرما می خورد .

یک روز جولیا به خانه ی بیلی رفت ولی آن جا نبود . دوید و از اهالی پرسید که او کجاست و آنها گفتند که بیلی برای یک ماه به شهر لندن رفته . خود آنها در منچستر زندگی می کردند .

خلاصه دیگه برای دو هفته تو جنگل اقامت کرد . بدن جولیا دیگر در برابر سرما برای دو هفته مقامت می کرد . ولی برای یک ماه نمی توانست . برای همین جولیا سرماخوردگی شدید گرفت و مامان و باباش نگران شدند ، برای همین سوزی برای بیلی نامه نوشت و توضیح داد و ازش درخواست کرد که اگر می توانند به خوشی خودش پایان بدهد و به پیش خواهرش بیاید .

بیلی و همه ی خانواده می دانستند که جولیا بیلی را دوست دارد . حتی مردم شهر هم می دانستند ولی می گفتند بیلی با سوزی ازدواج می کند و الکی نباید دلتو خوش کنی . شنیدن این حرف ها جولیا را می ترساند و ناراحت می کرد .

همیشه گریه اش می گرفت که چرا بیلی او را به عنوان همسرش دوست نداشت و آن را فقط به عنوان خواهر عشقش می دانست و دوستی زیبا . جولیا خیلی زیبا بود . زیبا تر از سوزی .

موهای جولیا بلوند بود و موهای سوزی مشکی .

سوزی به پدرش و جولیا به مادرش رفته بود .

چشم های جولیا آبی بود و چشم های سوزی مشکی .

هیکل سوزی تقریبا تپل بود و هیکل جولیا لاغر و خوش اندام . همه چیز جولیا بهتر از سوزی بود .

حتی خلاقیت بیشتری نسبت به سوزی داشت . اما ... با این حال بیلی ... او را به چشم دوستش می دانست .

بالاخره گریه های جولیا تمام شد . از بغل بیلی بیرون آمد و آرام زمزمه کرد : « ببخشید ... یک لحظه دلم خواست بغلت کنم ... خب حس کردم می توانم به جای سوزی یک بار هم که شده بغلت کنم ... خب ... میدونی که ... من ... دوست دارم ! » خب باید اعتراف کنم که قیافه ی بیلی بسیار خنده دار شده بود .

بعد از چند ثانیه سکوت بیلی به جولیا نگاه کرد و گفت : « خب ... من می دونم که دوسم داری اما خب من نمی توانم با تو ازدواج کنم . من ... من کسی رو دوست دارم ! »

جولیا درحال شستن ظرف ها بود . ناگهان متوقف شد و خشکش زد . جولیا نمی دانست بیلی کس دیگری را دوست دارد . ظرف ها را گذاشت زمین و برگشت . به سمت بیلی رفت . گفت : « تو ... کسی به جز من رو دوس ... اون ... چه کسی است ؟ »

بیلی از زمین بلند شد و به سمت جولیا آمد . دست هایش را گرفت ولی جولیا دست هایش را از دست های او بیرون کشید . بعد بیلی به او گفت : « خب ... اون پنی هست . پنی مارگارت . دختر خیلی خوشگلیه و رفتار خیلی خوبی داره . همونی که تو دانشگاه و تو کلاس های ماست . همونی که موهای قرمز دارد و چشم هایش سیاه است . »

جولیا بغضش گرفت . سخت بود که پنی را برتر از خودش بداند . به بیلی نگاه کرد و گفت : « پس ... همه ی اون بغل کردن هایت و همه ی اون گرفت دست ها ... همش الکی بود ؟ »

جولیا موقع گفتن این جمله ها گریه اش گرفت . دیگر نمی توانست تحمل کند . بیلی گفت : « اون ها به خاطر دوستی مونه . دوست ها از این کار ها می کنن . »

جولیا اشک هایش را پاک کرد و گفت : « من فکر می کردم تو تمام این مدت منو به عنوان همسرت می دونستی . البته دیگر مهم هم نیست . حتما پنی بهتر از من هست . خوش به حالش !

امیدوارم با هم خوشبخت بشین ! بهتره که وسایل هامون را جمع کنیم و بریم . باید دنبال سوزی بگردیم . » بیلی سر تکان داد و وسایلش را جمع کرد و خورجین هایشان را روی اسب هایشان گذاشت .

بعد با هم رفتند .

و این داستان ادامه دارد ...

#بانوی سبز